Aby jeszcze bardziej zagmatwać - Zygopetalum mackayi (synonim Z.
maculatum), nazwa gatunkowa nadana dla uczczenia dziewiętnastowiecznego
angielskiego kolekcjonera orchidei, według niektórych źródeł zapisywana i
uznawana jest jako Zygopetalum mackaii, natomiast w innych opracowaniach ona w
ogóle nie występuje.
Niezależnie od nazwy, nie wyobrażam sobie grudnia bez tej orchidei.
Uroda kwiatów i samej rośliny jest pojęciem względnym - o gustach się
nie dyskutuje, - ale jeszcze nie spotkałam osoby, której nie zachwyciłby zapach kwiatów tej orchidei.
W naturze te storczyki występują w Brazylii, Boliwii i Peru. Spotykane
są na wysokości 1100-2250 m n.p.m. Rosną na trawiastych równinach lub łąkach w
pobliżu lasów, w widnych lasach i na łagodnych zboczach porośniętych krzewami. Są to rośliny przeważnie naziemne o wzroście sympodialnym.
Pseudobulwy formują się i dojrzewają po kwitnieniu i dorastają do 8 cm wysokości. Są
gładkie o kulistym lub jajowatym kształcie
Na szczycie każdej pseudobulwy znajdują się dwa lancetowate, ostro
zakończone, jasnozielone liście o długości 30-50 cm i do 5 cm
szerokości.
Zygopetalum maculatum kwitnie od późnej jesieni do wiosny. Kwiatostan
wyrasta u podstawy nowego, niedojrzałego przyrostu wyłaniając się spomiędzy
jego ochronnych przylistków
Pęd kwiatowy może osiągać długość nawet jednego metra. Na jego szczycie
znajdują się równomiernie rozmieszczone, intensywnie pachnące i trwałe kwiaty w
ilości do 10 sztuk.
Kwiaty mierzą około 8 cm szerokości. Ich zewnętrzne i wewnętrzne płatki
okwiatu mają żółtozieloną barwę i ozdobione są nieregularnymi plamami w kolorze
czerwonobrązowym lub fioletowobordowym. Duża biała warżka ozdobiona jest
nerwami, które rozchodzą się promieniście od podstawy. Na powierzchni tych nerwów
znajdują się niewielkie włoski. To ozdobne żyłkowanie bywa w kolorze
ciemnoczerwonym, fioletowym lub prawie niebieskim.
Poniżej przedstawiam ogólne zasady uprawy tej orchidei
TEMPERATURA
Zygopetalum najlepiej rosną w warunkach umiarkowanych do chłodnych.
W uprawie idealnie by było utrzymywać temperaturę na poziomie
(dzień/noc) 18-23/14-16°C w lecie i
16/10°C w zimie.
Ponieważ te storczyki są bardzo wytrzymałe, bez szkody mogą znieść cieplejsze
lub chłodniejsze warunki. Skrajne temperatury zanotowane w Sao Paulo
(Brazylia), na wysokości 1370 m n.p.m., gdzie te orchidee są spotykane,
wynosiły 34°C i -3°C.
Aby jednak rośliny mogły przetrwać odstępstwa od optymalnych temperatur
podanych na początku, konieczne jest zachowanie odpowiednich warunków. Przy
upałach powyżej 30°C bezwzględnie muszą być zacienione, dobrze nawodnione i
konieczny jest intensywny ruch powietrza. Spadki temperatury poniżej +10°C
pozostaną bez szkody, jeżeli roślina będzie miała suche podłoże i niską
wilgotność otoczenia
ŚWIATŁO
Zygopetalum dobrze rośnie na stanowiskach jasnych ze światłem
rozproszonym. Często uprawiane są w towarzystwie Cymbidium.
Światło jest bardzo ważnym parametrem w uprawie Zygopetalum. Przy
niedostatecznym oświetleniu nawet zdrowe, dorosłe rośliny mogą nie kwitnąć.
Najlepszym wskaźnikiem odpowiedniego natężenia światła jest kolor liści,
powinien być jasnozielony.
W lecie przy dużym nasłonecznieniu należy cieniować rośliny, ponieważ
może dojść do poparzenia liści.
PODLEWANIE
Zygopetalum wytwarza obfity system korzeniowy, który łącznie z
pseudobulwami stanowi duży rezerwuar wody dla rośliny. Nadmiar wody w podłożu
łatwo powoduje gnicie korzeni, dlatego zaleca się umiarkowane podlewanie z
lekkim przeschnięciem podłoża przed kolejnym nawodnieniem. Szczególnie jest to
ważne przy niższych temperaturach otoczenia.
Częstotliwość podlewania zależy od struktury podłoża; przy przewadze
składników ziarnistych konieczne będzie częste nawadnianie, a przy podłożu bardziej
zwięzłym podlewamy rzadziej.
Bardzo ważne jest, aby przy niskich temperaturach i w okresie
wyrastania nowych przyrostów nie zraszać roślin. Ten zabieg można wykonywać
tylko przy upalnej pogodzie w lecie i najlepiej rano, aby do wieczora roślina
mogła przeschnąć. Dla bezpieczeństwa najlepiej w ogóle zrezygnować ze zraszania
liści, ponieważ Zygopetalum maculatum jest szczególnie podatny na porażenia
grzybami. Nawet bez spryskiwania, przy niszczej temperaturze i dużej
wilgotności na liściach tworzą się brzydkie plamy.
Od późnej jesieni i w zimie podlewanie powinno zostać zredukowane, ale
podłoże nigdy nie powinno całkowicie wysychać.
NAWOŻENIE
Nawożenie standardowe, czyli połowa sugerowanej dawki
wieloskładnikowego nawozu dla storczyków co tydzień w okresie intensywnego
wzrostu roślin.
Hodowcy nie zalecają stosowania nawozów o zwiększonej dawce
azotu, ponieważ powoduje on nadmierne 'wyciąganie' liści i może wpływać na ich łamliwość.
Sugerują nawozy zrównoważone o formule NPK 20-20-20.
Jesienią zaleca się podawanie nawozu o zwiększonej zawartości fosforu.
Polepsza to kwitnienie w następnym sezonie i wzmacnia nowe przyrosty przed
zimą.
Można też stosować nawozy długodziałające typu Osmocote aplikując je
raz na początku sezonu wegetacyjnego.
Dobre efekty uprawy uzyskuje się po użyciu nawozów naturalnych np.
biohumus lub guano. Dawkowanie według instrukcji producenta.
W uprawie moich Zygopetalum stosuję naprzemiennie nawozy syntetyczne i
organiczne. W zimie roślin nie nawożę. Przed tym okresem przepłukuję podłoże
czystą wodą. Ma to na celu wypłukanie z niego nadmiaru soli mineralnych.
PRZESADZANIE
Przesadzanie i ewentualnie dzielenie powinno odbywać się, gdy roślina
wyrasta poza pojemnik lub gdy podłoże traci swoje właściwości. Zabieg ten
najlepiej wykonać po zakończeniu kwitnienia.
Zygopetalum, podobnie jak Cymbidium wytwarza silny system korzeniowy,
dlatego przy uprawie tych storczyków najlepiej sprawdzają się duże, głębokie
doniczki, które będą mogły pomieścić korzenie i nowe przyrosty pojawiające się
przez 2-3 lata uprawy.
Podłoże
Te storczyki powinny być uprawiane w raczej gruboziarnistym,
przewiewnym i dobrze przepuszczalnym podłożu. Poniżej kilka propozycji na skład mieszanki do uprawy Zygopetalum:
I – w równych częściach kora sosnowa o drobnej i średniej granulacji z
dodatkiem ok. 10% gruboziarnistego perlitu.
II - 3 części średniej wielkości kory sosnowej, 1 część
gruboziarnistego perlitu, 1 część węgla drzewnego i 1 część torfu lub pociętego
mchu torfowca
III - 3 części włóknistego torfu, 3 części gruboziarnistej kory
sosnowej, 1 część perlitu i 1 część węgla drzewnego.
Można też użyć gotowego substratu dla storczyków naziemnych.
Swoje
Zygopetalum uprawiam w takim samym podłożu jak Pleione, tylko zamiast mchu
torfowca na powierzchni, pseudobulwy obsypuję drobną korą sosnową
W każdym przypadku ważny jest dobry drenaż.
OKRES SPOCZYNKU
Zygopetalum nie przechodzą typowego okresu spoczynku. W naturalnych
siedliskach zimowe opady są niższe niż średnie klimatyczne, ale częste mgły i
rosa sprawiają, że rośliny nigdy nie wysychają.
W uprawie, w warunkach krótkiego dnia wskazane jest ograniczyć
podlewanie, ale nie wolno dopuścić do całkowitego zasuszenia rośliny.
W okresie zimowym należy również ograniczyć, bądź całkowicie
zrezygnować z nawożenia do momentu rozpoczęcia nowego wzrostu i powrotu do
normalnego podlewania.
Jeżeli chodzi o temperaturę, hodowcy podają, że zimą najlepiej
utrzymywać ją na poziomie 16°C w dzień i 9° C nocą.
Moje Zygopetalum stoi przy nieogrzewanym oknie narożnym o wystawie
zachód i północ. W zimowe pochmurne dni ma temperaturę w granicy 16-17/14°C
(dzień/noc), a przy słonecznej pogodzie temperatura w dzień wzrasta do 21° C.
Storczyka podlewam intuicyjnie i całkowicie rezygnuję z nawożenia.
ROZMNAŻANIE
W uprawie amatorskiej rozmnażanie odbywa się przez podział dobrze
rozrośniętych roślin podczas przesadzania. Storczyka dzieli się na sadzonki
składające się z 3-4 pseudobulw. Należy wziąć pod uwagę, że ten zabieg jest
bardzo stresujący i roślina będzie potrzebowała czasu, aby zregenerować się i
rozpocząć normalny wzrost.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz