Zanim przejdę do jej prezentacji, to słów kilka poświęcę jej zacnym rodzicom.
Coelogyne usitana
to stosunkowo 'nowy' gatunek, oficjalnie opisany dopiero w 2001 roku. Znaleziony został w południowo-wschodnim Mindanao na Filipinach i jak dotąd nie ma doniesień o innych miejscach jego występowania. Rośnie na drzewach i skałach na wysokości 600 - 900 m n.p.m.
Według informacji hodowców rośliny są bardzo nietolerancyjne na niskie temperatury. Przy spadkach poniżej +10°C wstrzymują wzrost, gubią liście oraz kwiaty.
Z informacji o storczyku dowiadujemy sie, że kwitnie wiosną i latem, ale tak naprawdę może mieć kwity o różnych porach roku.
Pędy kwiatowe pojawiają się na nowych przyrostach, wyrastając spomiędzy liści formujących się pseudobulw. W danym momencie na pędzie wyrasta jeden kwiatek, ale kwiatostan wydłuża się sukcesywnie i co mniej więcej trzy tygodnie tworzy się kolejny kwiat. Starsze, rozrośnięte egzemplarze mogą mieć ich 16 do 20 na pędzie, a dzięki temu, że wytwarzają więcej przyrostów w różnym czasie, storczyk może kwitnąć bez przerwy.
Kwiaty o barwie od jasnozielonej do białej posiadają jedną z najciemniej wybarwionych warżek ze wszystkich storczyków.
Kolor warżki może być zmienny od ciemnopomarańczowego przez brąz do niemal czarnego. Ale też na tej samej roślinie barwa zmienia się w zależności od kąta padania światła oraz w miarę dojrzewania kwiatu - zaraz po otwarciu bywa bardzo ciemna, a przed odpadnięciem rozjaśnia się nawet do rdzawoczerwonej i pomarańczowej.
Kolejną cechą kwiatów Coelogyne usitana jest ich 'zwisająca natura'.
Storczyk pochodzi z tropikalnych i wilgotnych regionów, gdzie często padają ulewne deszcze, więc to jest mechanizm obronny rośliny przed wlewaniem się wody do wnętrza kwiatów i ich samozapylaniem.
Ze względu na atrakcyjne ubarwienie ta orchidea ma olbrzymi potencjał w hybrydyzacji.
Coelogyne salmonicolor... - z tym rodzicem jest trochę zamieszania. Bardzo często nazwy: salmonicolor i speciosa var. salmonicolor stosowane są zamiennie dla tego samego gatunku. Sama posiadam w kolekcji storczyka opisanego jako Coelogyne salmonicolor ('Summertime' x selbst), tymczasem jest to jeden z klonów Coelogyne speciosa.
Ponieważ kwiaty Coel. Orchideengarten Joachim budową przypominają Coel. Lyme Bay, krzyżówkę Coel. usitana 'Chelsea' (o prawie czarnej warżce) i Coel. speciosa, stąd moje wątpliwości i przypuszczenie, graniczące niemal z pewnością 😉, że i w tym przypadku do hybrydyzacji wykorzystano Coel. speciosa, formę o łososiowych kwiatach, a nie Coelogyne salmonicolor, która jest odrębnym gatunkiem o zupełnie innych cechach.
Coelogyne speciosa nie będę przedstawiać, ponieważ to gatunek znany i cenionym wśród kolekcjonerów. Poza tym jest wiele opracowań, które szczegółowo opisują tego storczyka, dla przykładu: Coelogyne speciosa - arkusz uprawy
Coelogyne Orchideengarten Joachim na pewno nie może rozczarować!
Do mnie trafił dorodny, rozrośnięty egzemplarz jak poniżej:
dlatego nie było zaskoczenia, kiedy pod koniec maja otworzył się pierwszy kwiat. Od tamtej pory roślina cały czas kwitnie. No, może miała ze 2-3 tygodnie przerwy na otwarcie kolejnych kwiatów. W różnym czasie wytworzyła 7 nowych przyrostów, a co za tym idzie - 7 kwiatostanów.
Pędy kwiatowe wyrastają spomiędzy liści na nowych przyrostach zanim uformują się pseudobulwy. Na każdym pędzie wyrastają i otwierają się sukcesywnie kolejne kwiaty, jak ma to miejsce u Coel usutana.
Po tym rodzicu krzyżówka odziedziczyła też ogólną wielkość.
Odporność, kształt i barwę kwiatu ma po drugim przodku. Poniżej taka 'rodzinna focia' 😉 dla porównania kwiatów trzech Coelogyne: Orchideengarten Joachim, usitana i speciosa var. salmonicolor.
Po obydwu rodzicach dziedziczy 'zwisajacą naturę' kwiatów
Kwiaty Orchideengarten Joachim są okazałe, ładnie wybarwione i, co ciekawe, zmieniają się z upływem czasu. Dobrze obrazuje to poniższe poglądowe zdjęcie:
Zaraz po otwarciu kwiatu warżka jest bardzo ciemna, potem stopniowo jaśnieje, a przed zakończeniem kwitnienia przebarwia się na rdzawopomarańczowo
Poniżej przedstawię ogólne zasady uprawy tej orchidei
TEMPERATURA
Mając na uwadze gatunki, z których powstała omawiana hybryda, należy ją traktować jak roślinę o umiarkowanych do ciepłych wymaganiach termicznych.
Utrzymanie temperatury na poziomie 22-24°C w dzień i około 13-15°C w nocy będzie dla niej najodpowiedniejsze.
ŚWIATŁO
Jak dla zdecydowanej większości gatunków Colelogyne należy zapewnić i tej roślinie jasne stanowisko ze światłem rozproszonym. Chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem w godzinach południowych.
PODLEWANIE
Przodkowie Coel Orchideengarten Joachim w naturalnym środowisku mają intensywne opady deszczu przez większość roku, a jedynie pod koniec zimy i wczesną wiosną następuje okres trochę suchszy. Dlatego podczas intensywnego wzrostu należy zapewnić obfite podlewanie, ale nie 'topienie' rośliny.
W okresie zimowym, kiedy krótsze dni i niższe temperatury spowalniają metabolizm, należy nieznacznie ograniczyć podlewanie.
NAWOŻENIE
Standardowo jak u wszystkich storczyków - nawozimy w okresie aktywnego wzrostu roślin.
Arkusze upraw zgodnie zalecają, aby nawozić co tydzień 1/4 - 1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków, podając nawozy ze zwiększoną zawartością azotu na początku sezonu wegetacyjnego, a po koniec lata i jesienią - o większej zawartości fosforu. Można też cały czas stosować nawozy zrównoważone. Ważne, aby co jakiś czas przepłukać podłoże czystą wodą dla pozbycia się z niego nadmiernego zasolenia.
PRZESADZANIE
Generalnie Coelogyne nie lubią przesadzania, dlatego ten zabieg powinien być wykonywany jak najrzadziej.
Bez szkody dla rośliny pozostaje przeniesienie jej do większego pojemnika bez naruszania bryły korzeniowej. Ale już całkowita wymiana podłoża, ingerowanie w korzenie, dzielenie spowoduje szok i przez kilka sezonów roślina może mieć upośledzoną wegetację objawiającą się mniejszymi i słabszymi przyrostami oraz brakiem kwitnienia.
Jeżeli już zajdzie konieczność przesadzenia storczyka, to najlepiej robić to w momencie, gdy zaczynają rosnąć nowe korzenie. Pozwoli to roślinie dostosować się do nowych warunków w możliwie najkrótszym czasie.
Coelogyne mogą rosnąć i w doniczkach i w koszykach. Wszystkie wymienione w tym temacie Coelogyne najlepiej sadzić do wiszących pojemników, co umożliwi wyeksponowanie i obserwację kwiatów.
W zależności od wybranego pojemnika dobiera się podłoże. W ażurowych koszyczkach przeważać powinien mech torfowiec.
Ważne aby podłoże było luźne, nie rozkładało się zbyt szybko, dobrze odprowadzało wodę, ale równocześnie powinno zatrzymywać sporą jej część.
Swoje rośliny uprawiam w plastikowych doniczkach, w mieszance kory sosnowej i jodłowej z dodatkiem pelitu i odrobiny (po około 10%) chipsów kokosowych, węgla drzewnego i pociętych liści bukowych. Na dno doniczek daję warstwę keramzytu jako drenaż.
OKRES SPOCZYNKU
Coelogyne usitana i speciosa nie przechodzą wyraźnego okresu spoczynku. Wprawdzie w naturalnym siedlisku zimą są nieco niższe opady deszczu, ale mgły i rosa dostarczają roślinom sporo wilgoci.
W naszym klimacie krótkie i często pochmurne dni oraz niższe temperatury zimą spowalniają metabolizm roślin, dlatego należy ograniczyć ich podlewanie i wstrzymać nawożenie na 2-3 miesiące.
ROZMNAŻANIE
Rozmnażanie przez podział rozrośniętych roślin podczas przesadzania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz